ATATÜRK

 Fransa"da çok meşhur bir sözlük vardır; Larousse Bu sözlükte bir kelime var; ""décapiter""...

Bu kelime, 1931 yılındaki sözlükte; ""boynunu vurmak"" diye ifade ediliyor.

Kelimenin bir başka anlamı daha var; ""Kazığa oturtmak"", yani sivri bir kazık hazırlamak ve kazığın bir ucu insanların ağzından çıkacak şekilde üzerine oturtmak.

Vahşi bir uygulama.

Burada, kazığa oturtmak deyiminin manasını açıklığa kavuşturmak için örnek veriliyor:

""Türkler, bugün bile esirlerini kazığa oturturlar.""

Atatürk bunu öğrenince, Fransız Büyükelçisi"ni yemeğe davet ediyor.

Elçi, diğer elçilere böbürleniyor, hava atıyor; Atatürk tarafından davet edildiği için.

Köşke geliyor, yemekler yeniyor.

Atatürk tabii bir şekilde, Elçiye bu kelimenin anlamını soruyor.

O da bildiği anlamı söylüyor.

Atatürk; ""Kelimenin başka bir anlamı var mı?"" diye sorunca, Büyükelçi; ""Bunu söylemek için sözlüğe bakmam gerekir"" diyor.

Atatürk; daha önce hazırlamış olduğu ve çalışanlarına öğütlediği şekilde Larouse"u getirtip, Büyükelçinin önüne koyduruyor.

Elçi, daha işin nereye kadar gideceğinin farkında olmadan hevesle okumaya başlıyor.

Ancak kelimenin karşısında ""kazığa oturtmak"" konusunda verilen örnek cümleye gelince, ancak yarıya kadar okuyabiliyor ve yarısından sonra yutkunarak Atatürk"ün yüzüne bakıyor.

Atatürk diyor ki:

""Demek ki biz Türkler; bugün de esirlerlerimizi kazığa oturtuyoruz öyle mi, öyle mi sayın Sefir? Sözlüğünüze böyle yazmışsınız, bu doğru mu?""

Sefir, hemen sözlüğü biraz karıştırıyor ve bir kaçamak noktası bularak diyor ki; ""Efendim bu sözlük; Katolik Kilisesi"nin matbaasında basılmış, bildiğiniz gibi biz laik ülkeyiz, kilisenin yaptıklarının bizim hükümetimizle bir ilgisi yok. Bizi ilgilendirmez ve biz kiliseye karışamayız.""

Atatürk:

""Öyle mi efendim, siz laik bir ülke olduğunuz için demek ki kiliselere karışamıyorsunuz. Öyleyse ben de yarından itibaren İstanbul"daki kiliselerin kapılarına koca birer kilit astırıyorum"" diyor.

Bunu duyan Sefir, birden ayağa kalkıyor ve; ""Ekselans, protesto ederiz"" diyor.

Bunun üzerine Atatürk;

""Hani sizi ilgilendirmiyordu, karışmıyordunuz?"" diyor ve ilgililere dönerek; ""Sefire yolu gösterin"" diyerek, bir anlamda onu kovuyor.

Sonra ne mi oluyor?

Tabii Fransız hükümeti; laiklik söylemlerini bir tarafa bırakıyor, hemen o sözlük toplatılıyor ve yeni baskısında o cümle çıkarılıyor..İşte dünya lideri diye ben buna derim. Atatürk'üm ne büyüksün ya. Senin Dünya Bakışına Bu milleti Karşılıksız Sevmene Hayranız Seni sevmeyen Utansın Rahat uyu ATATÜRK...

(Doç. Dr. Mustafa Tarakçı

DURUŞ kitabından alınmıştır)

ONUNCU YIL MARŞI

 

YANGINLAR🔥😔😒🥲😡

Yangınların görünmeyen sahibini açıkladı SEDAT KAYA

04 Temmuz 2025 

 M.Ö. 356 yılında, Efes’te bir gece karanlığında yükselen alevler yalnızca Artemis Tapınağı’nı değil, insanlığın ortak hafızasını da kül etti. Yedi Harika’dan biri olan bu anıtı yakan kişi, Herostratos'tu.Tarihin bilinen ilk kundakçısıydı.Adını tarihe geçirme arzusu uğruna bunu yaptığını itiraf etti. Amaç basitti. Anılmak. 2.500 yıl sonra hâlâ anılıyor, ama ibretle. Bugün, Türkiye’nin dört bir yanında yükselen alevlerse tek bir kişinin arzusu değil; ihmalin, denetimsizliğin ve kâr odaklı özelleştirme politikalarının bir sonucu.Ülkenin dört yanı cayır cayır yanıyor.Sadece İzmir’in dört ilçesi Çeşme, Ödemiş, Seferihisar, Foça değil, Adana’dan Çanakkale’ye, Hatay’dan Aydın’a kadar onlarca noktada binlerce hektar ormanlık alan yandı.Yangınlarda insanlar yaşamını yitirdi, yüzlerce canlı türü yok oldu. Ancak tüm bu yıkımın ardında çoğu zaman bir sabotaj değil, sistematik bir ihmal zinciri yer alıyor.

ÖZELLEŞTİRİLEN ELEKTRİK, YANAN ORMAN

Türkiye’de elektrik dağıtım hizmetleri 2009-2013 arasında özelleştirildi. TEDAŞ’tan devralınan dağıtım bölgeleri özel şirketlere verildi. Ancak Sayıştay’ın 2022 yılı raporu, bu şirketlerin kamusal sorumluluklarını yerine getirmekte yetersiz kaldığını açık biçimde ortaya koydu.“Ormanlık bölgelerdeki enerji nakil hatlarının çevresinde gerekli temizlik çalışmalarının yapılmadığı, bakım periyotlarının takip edilmediği, ağaç dallarının hatlara temas ettiği tespit edilmiştir.”(Sayıştay 2022 Yılı Denetim Raporu, TEDAŞ Bölümü)Aynı rapor, şirketlerin yatırım planlarını uygulamadığını, hat yenileme projelerini geciktirdiğini, ve bu durumun orman yangını riski oluşturduğunu açıkça ifade ediyor.2023 yılı raporunda ise daha net bir uyarı yer alıyor.“Bazı dağıtım şirketlerinin, özellikle kırsal ve ormanlık bölgelerde bulunan hatlara yönelik bakım faaliyetlerini asgari düzeyde gerçekleştirdiği; bu durumun yangın başta olmak üzere ciddi çevresel zararlara yol açabileceği değerlendirilmektedir.”(Sayıştay 2023 Yılı Denetim Raporu, EÜAŞ ve TEDAŞ bölümleri)

HER YANGINA AYNI EZBER

Yangınlar başladığında kamuoyuna sunulan ilk açıklama genellikle aynıdır.“Yangının çıkış nedeni araştırılıyor.”Ancak bu, gerçeği örtmenin bir yöntemi. TMMOB Elektrik Mühendisleri Odası, özellikle 2021’deki Manavgat ve Muğla yangınlarıyla ilgili teknik analizinde açıkça şunu belirtmişti.“Yangınların başladığı ilk noktalarda elektrik hatlarının geçtiği güzergâhlar dikkat çekicidir. Orman Genel Müdürlüğü ve bilirkişi raporları da birçok yangının elektrik nakil hatlarından çıkan kıvılcımlarla başladığını doğrulamaktadır.” (EMO, 2021 Teknik Değerlendirme Raporu)

VALİ KONUŞTU, ŞİRKET YALANLADI

İzmir Valisi, çıkan yangınlarla ilgili dün yaptığı açıklamada önemli bir gerçeği dile getirdi.“Çeşme, Seferihisar, Foça, Ödemiş’teki yangınların çıkış nedeni elektrik dağıtım hatlarıyla ilgilidir.”Bu açıklama, ilk kez bir kamu yöneticisinin resmi düzeyde sorumluluğa işaret etmesiydi. Ancak hemen ardından Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş., bir açıklamayla bu iddiayı yalanladı. Bu çelişki, meselenin yalnızca teknik değil, aynı zamanda politik ve ekonomik bir boyutu olduğunu da gösteriyor.Elektrik dağıtım şirketlerinin bakım yatırımlarını artırması gerekiyor. Ancak bu yatırımların maliyeti yüksek. Sonuç olarak, maliyet çıkmasın diye bakımı yapılmayan hatlardan çıkan kıvılcımlar, rüzgârla birleşip binlerce hektar ormanı yakıyor. Yangınla mücadele ise yine kamu bütçesinden, yani halkın cebinden karşılanıyor.“Kamu zararına yol açan orman yangınlarının büyük bir kısmında, dağıtım şirketlerinin ihmali söz konusudur. Ancak bu zararlar için idari yaptırımlar sınırlı kalmakta; şirketler doğrudan sorumluluktan kaçabilmektedir.”(Sayıştay 2023 Yılı Genel Değerlendirme)

TARİH UNUTMAZ

Herostratos'un adı hâlâ hafızamızda.Çünkü bir tapınağı yaktı.Ama bugün yüzlerce canlı türünün yaşadığı ormanları yakanların isimlerini kimse anmıyor.Çünkü onlar görünmez.Takım elbiseli, şirket sahibi, ihaleli, denetimsiz.Ama doğa unutmuyor.Ağaçlar, kuşlar, arılar, yaban hayvanları unutmaz.Ve bir gün, tarih de unutmayacak.Bunlar, ülkenin ormanlarını yakarak büyüyen modern Herostratoslardı.

https://halktv.com.tr/makale/yanginlarin-gorunmeyen-sahibini-acikladi-952405

SİVAS

 

Sivas... Bir adalet çığlığı

SEDAT KAYA

Zaman, bazı günleri geçmez.

Takvim yaprakları dökülür ama biri hep duvarda asılı kalır.
2 Temmuz 1993.
Sivas.
O gün güneş doğdu mu, doğmadı mı, kimse hatırlamıyor.
Ama o gün karanlık çok erkendi.
Gözlerden değil, içten gelen bir karanlık… Küllerini çok önceden hazırlamış bir yangının habercisi.
Pir Sultan’ın adını taşıyan bir şenlikti o.
Ama bu ülkede şenlik bile bazen yas hükmünde olur.
Aydınlar toplanmıştı.
Yazarlar, ozanlar, şairler, fikir işçileri...
Kelimelerin bile usulca yürüdüğü bir coğrafyada, onlar yüksek sesle insanı konuşuyordu.
Madımak Oteli...
Bir otelden çok, bir geçiş yeriydi o gün.
Hayatla ölüm arasında, hafıza ile inkar arasında bir eşikti.
İçeri girenlerin bazıları, bir daha çıkamadı.
Çünkü dışarısı çoktan örgütlenmişti.
Kızgın kalabalık değil, yönlendirilmiş öfke.
Linç için eğitilmiş bir sessizlik,
Ve "tekbir" diyerek yakılan bir akıl.
Aziz Nesin’i kim okumuştu?
Okumayı bilmeden, sadece nefretle bilen bir kalabalık…
Elinde sopa, cebinde fitne, ağzında yangın.
Ve kimse “yeter” demedi.
Devlet oradaydı ama devletsizdi.
Koskoca bir seyirci koltuğunda,
Kül olup dağılana kadar izledi.
Saatler geçti.
Sesler yükseldi.
İmdatlar karşılık bulmadı.
Ateş, sadece ahşabı değil;
bir halkın hafızasını tutuşturdu.
Çığlıklar, yalnızca dumanla boğulmadı, geleceğin üstüne kilitlendi.
İsimler düştü bir bir…
Nesimi Çimen, Hasret Gültekin, Metin Altıok…
Bir ülkenin vicdan defterinden cümle cümle silindiler.
33 insan, şiir gibi yandı.
İki otel çalışanı, görevleri başında öldü.
Ve Aziz Nesin, ölmemekle suçlandı.
Sonra ne oldu?
Devlet 12 saat sonra “sokağa çıkmayın” dedi.
Cehennem çoktan kurulmuşken.
Cumhurbaşkanı “tahrik var” dedi.
Başbakan, “halk zarar görmedi” diyebildi.
Vicdanı olanlar sustu, yetkisi olanlar susmayı seçti.
Ve tarih, suça ortak edildi.
Ya medya?
Yangını değil, isyanı yazdı.
Katliamı değil, kışkırtmayı manşete taşıdı.
“Devlet gözetiminde katliam” diyen birkaç kalem,
ya susturuldu, ya yakıldı.
Ve dava açıldı.
Bir hukuk tiyatrosu kuruldu.
İdamlar verildi ama idam cezası kalkmıştı, infaz edilmedi.
Sanıklar kaçtı, bazıları hiç bulunmadı.
Zaman aşımı geldi.
Mahkeme "dava düştü" dedi.
Başbakan Erdoğan çıktı ve
“Milletimize hayırlı olsun” dedi.
Yanan milletin çocuklarıydı.
Ama hayır gören, katliamdı.
Yıllar geçti.
Bazı sanıklar milletvekili oldu.
Madımak’ın küllerinden saraylar yükseldi.
Ve Temel Karamollaoğlu,
“Bu katliam değildir” diyerek yürüdü muhalefet masasına.
İttifaklar kuruldu, hafızalar silindi.
Yananlar değil, unutanlar alkışlandı.
Ama bir şey vardı ki susmadı.
Nesimi Çimen’in oğlu Mazlum…
O yangından kalan tek kelimeyle,
babasının gölgesini bir türküye dönüştürdü.
“Öyle ağırım ki kendime
Sen benden gittin gideli...”
Bir aşk şarkısı sananlar oldu.
Ama bu, bir baba ağıtıydı.
Sırtında bir ülkenin külleriyle yazılmış bir türküydü bu.
Müzik notalarında kavrulan bir adalet çığlığı.
Bugün hala yanmakta olan bir şey varsa,
O, adalettir.
Bugün hala susmakta olan bir şey varsa,
O, hafızadır.
Ama unutmamak direnmektir.
Unutturmamak, insanca yaşamanın asgari şartıdır.
Şilili devrimcilerin sözüdür.
“Un pueblo sin memoria, es un pueblo sin futuro.”
Hafızası olmayan halkın, geleceği olmaz.
Sivas’ı unutma.
Unutturma.

https://halktv.com.tr/makale/sivas-bir-adalet-cigligi-951830

FERDİ ZEYREK 😥🥲🥲

Her ölüm acı kaybediliş, güzel insanların kaybı çok acı çok... Bugün Türkiye Büyük acıyı yaşıyor ... Mekanı cennet olsun demekten başka bişey yazamıyorum.

Ferdi Zeyrek başkanımız için yazılmış en güzel yazılardan birini Sedat Kaya yazısını tarihe not düşmek için paylaşıyorum...

Arzu Sarıyer 

 

Sedat Kaya

Ferdi Zeyrek Spil'in evladı halkın başkanıydı

Yayınlanma: 09 Haziran 2025 Pazartesi 18:31

 

  

Spil Dağı’nın sabah sisiyle büyümüş bir çocuktu o. Manisa’nın taş sokaklarında yürüyen sade bir mimar gibi görünse de, halkın kalbinde çok daha fazlasıydı. Bir omuz, bir söz, bir umut.

Ferdi Zeyrek, 16 Mart 1977’de doğdu. Şehri taş taş bilen, rüzgârını, toprağını tanıyan bir evlat olarak yetişti. Bursa Uludağ Üniversitesi'nde mimarlık okudu ama kalbinin esas okulunu Manisa’da açtı. Kentin hafızasını betonun, demirin ve camın ötesinde görenlerden biriydi. Şehircilik onun için sadece yollar ve binalar değil, çocukların düşleri, yaşlıların gölgeleri, sokak hayvanlarının sessiz duasıydı.

Play Video

Sivil toplumun içinde yoğruldu. “Ulupark’ıma dokunma” diyerek koruyan, “Beyaz Fil yıkılmasın” diyerek hatırlatan oldu. 2024’te 74 yıllık bir suskunluğu bozarak CHP’den Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı seçildiğinde, halk bir mimarı değil, Spil’in içinden yürüyüp gelen bir adaleti seçmişti.

Bir gece, havuz motorunu kontrol ederken, sessiz bir akımın karanlık eliyle yere yığıldı. İnsanlar, onun “elektrik çarpması”yla değil, asıl hayatın adaletsizliğinin bir kıvılcımıyla çarpıldığını hissetti. Hastaneye koşuldu. Dualar edildi. Manisa’nın sokaklarında, “Başkan uyanacak, değil mi?” diyen çocuklar vardı. Ama olmadı.

Ferdi Zeyrek, bugün Spil’in üstünden batan bir akşam güneşi gibi gitti.

Şimdi Manisa sessiz, Türkiye sessiz.Bu, seçim kaybedenlerin değil, bir dağın kalbini kaybedenlerin sessizliği.

Şimdi bazıları “modern Manisa efsanesi sona erdi” diyecek. Ama Spil Dağı öyle düşünmez. Çünkü her

baharda açan efsanevi Manisa lalesi –latince adıyla Tulipa orphanidea– artık bir anlam daha taşıyor: Ferdi Zeyrek’in hatırası.Belki de birkaç yıl sonra Spil’in yamaçlarında bir taşın altına kulağını koyanlar, Ferdi Zeyrek'in şu sesi duyacak.

“Hakkı gözetin, yeşili koruyun, kimsenin sofrasına göz dikmeyin. Şehir sizin, sahip çıkın"

Ferdi Zeyrek artık aramızda değil ama bıraktığı iz, beton değil, vicdandır. Her yapılan parkta, her korunmuş ağacın gölgesinde, her çocuğun gülüşünde adı yaşayacak.Manisa’nın bugünü onsuz eksik ama Ferdi Zeyrek, bu toprakların yarınındaki dirençtir artık.

Sedat Kaya

Diğer yazıları için:

https://halktv.com.tr/makale/7-asir-once-thomastan-imamogluna-zeyrek-ve-vicdanin-cenaze-toreni-945738

19 MAYIS

 19 Mayıs Atatürk'ü anma Gençlik ve Spor Bayramı. KUTLU OLSUN!... Türkiye cumhuriyetini "Gençliğe" emanet eden Yüce Atatürk bu bayramı  Türk gençliiğine milli şuur ve vatan sevgisi kazandırmak için armağan etmiştir.

  Mayıs demek “19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı “19 mayıs! sesteki vurgu heyecan ve çoşku verir.Sıradan mayısı mayıs olmaktan çıkarır.

  19 mayıs 1919 direnişin,kurtuluş maşelesinin yakıldığı gündür.”Özgülük ve bağımsızlık benim karekterimdir.”diyen atası önderliğinde milletimizin özgürlük ve bağımsızlık mücadelesine başladığı gündür...

Bandırma Vapuru 

Esme rüzgar esme halim perişan

Mustafa Kemal'im güvertede

Ben Karadeniz'de dalgalarla boğuşan

Küçük köhne bir tekne

Baştan ayağa dek iman dolu

Bu hasretlik daha ne kadar uzar

Uçmak isterim Samsun'a doğru

Bakışlarım kararır gözlerim dolar,

Ben «Bandırma Vapuru»

Karadeniz'de küçük köhne bir tekne

Yağma yağmur esme rüzgar

Yolumu bekler Anadolu

Gümüş dere durmaz akar.

Mustafa Kemal'im güvertede

Dayamış alnım ufka bakar.

Ben «Bandırma Vapuru»

Var git başımdan Karadeniz

Bu gece efkarım var

N'oldu ey gönül n'oldu

Gümüş dere durmaz ağlar

Kan ağlar altmış üç ilimiz

Kan ağlar Anadolu

Ben «Bandırma Vapuru»

Mustafa Kemal'im güvertede

Kaputuna bürünmüş

Bakışlarında kararlılık saçlarında rüzgar

Yıldızlar geçiyor alnından

Uzak zaferlerin şavkı vurmuş yüzüne.

Ben «Bandırma Vapuru»

Duyarım sesler gelir Anadolu'dan

Samsun'a doğru

Bir şey var gecenin içinde

Rüzgarlarla karanlıklarla dağılan

Bir şey var gecenin içinde

Mustafa Kemal'in sevinciyle ağaran.

Mesut TARCAN

DENİZ GEZMİŞ , HÜSEYİN İNAN, YUSUF ASLAN

     6 mayıs gecenin karanlığı,aydınlığa çekiliyor.Halkın “Hıdırellez” günüdür.Toprağa tohum atılır Hıdırellez’de…Halk inancında toprağın bereket vakti diye bilindiği bir gündür…Bugün O üç cesur devrimci yüreği anıyorsak,unutmuyorsak; O’nların attığı tohumlar yeşeriyor ,dal budak salıyor demektir…

   Saygıyla anıyorum darağcının üç fidanı, hıdırellezin üç gülü 😔😔